Bir Ehliyet Alma Öyküsü

Referans Gazetesi

Ailece sürücü ehliyeti almaya karar verdik. Çünkü artık Beykoz'dan İstanbul'un karşı yakasına taşınmak ve oradaki yaşama ayak uydurmak istiyoruz. Sergileri ve konserleri kaçırmamak niyetindeyiz. Kızımız da eğlenebileceği yerlere sıkça gidebilmenin hayalini kuruyor. Karım da kendi başına Nişantaşı'nda gönlünce dolaşmayı özlüyor. Gerçi, keyfini kaçıracak davranışlarla karşılaşıp bu işe kalktığına kalkacağına pişman olmaktan da çekinmiyor değil. Tabii bir de oralarda arabayı park etme sorunu var. Onu çözmeden gönlünce dolaşamaz ki.

Araba kullanmayı iyi öğrenmemiz gerekiyor. Belli ki bunu ne kadar becerebilirsek o kadar rahat edeceğiz. Kritik sorun ise ehliyetalabilmek. Tabii ehliyet sınavına girilecek. Önümüzde iki yol var. Bunlardan birisi bir sürücü eğitimi kursuna gitmek. Ötekisi ise yol aralarında kendi başımıza çalışmak. Gerçi Japon komşumuz dışında sürücü ehliyetini kursa gitmeden alan pek yok ama, yine de düşünmek gerek. Çünkü kurs pahalı. Ama ben bizim aileyi biliyorum. Japon komşumuz kadar disiplinli değiliz.

Sürücü eğitimi kursu sınıf eğitiminden sonra çeşitli uygulamalardan oluşuyor. Her bir uygulama, hızlı yol, kalabalık şehir içi yol vs. gibi farklı koşullarda arabayı kullanmak ile ilgili. Bu uygulamalardan geçer not almak gerekiyor. Toplam 35 uygulama var. Kurs ücreti ise kayıt ücreti ve uygulamaların maliyetlerinin toplamından oluşuyor. Uygulama maliyetleri her birisi için farklı. Ama önemli tarafı, uygulamada harcanan süreye bağlı olması. Saat başına belli bir ücret alıyorlar. Eğer işi ciddiye alırsak bu süreyi gerekli minimuma kadar indirebiliriz. Ama insanı bıktıracak kadar uzayabilir de. Kurs yöneticilerinin dürüst olduklarını söylemişlerdi bize. Umarım öyledirler...

Uygulama yollarda yapıldığı için, yolda da bazı riskler söz konusu. Bunlardan önemli olanı da Çırak Nakliyat kamyonlarının eğitim yapan araçları taciz etmeleri. Bu bazen kazaya da yol açabiliyor. Nedense polis bunları pek engelleyemiyor. Sürücü kursunun kurallarından birisi de bu nedenle doğabilecek zarar öğrencinin üstleneceği biçiminde. Bu son kalemi ise önceden tahmin etmek olanaksız. Ailemizin geliri ise sınırlı, önümüzdeki aylarda artabileceği miktar da belli. Dolayısıyla bir sorunumuz da kurs nedeniyle yapacağımız harcamayı olabildiğince azaltmak.

Uygulama yapmanın getirisi ise becerinin artması. Bunun etkisi iki biçimde ortaya çıkıyor:

i)                    Bir sonraki uygulamada daha çabuk öğrenmeyi sağlıyor. Böylelikle o uygulamanın süresi azalıyor, maliyeti düşüyor. Tabii uygulamalar arasında bu açıdan fark var. Bazılarının bu yönde katkısı çok, bazılarının ise ihmal edilecek kadar az. Dolayısıyla, kendimize en uygun olan uygulama sıralamasını yapmamız gerekli.

ii)                  Uygulamalarda ne kadar çok beceri edinirsek ehliyet alındıktan sonra şehir trafiği içinde o kadar rahat ve güvenli hareket edebileceğiz. Onun için uygulamalardan geçer not almakla yetinmeyip, yapabileceğimizin en iyisini yapmamız gerekiyor. 

Sürücü kursuna girdikten sonra her hangi bir yerinde devam etmekten vazgeçmek olanaklı. Ancak kursu bırakırsak, bıraktığımız yerden devam etmeye izin verilmiyor. Başa dönmek gerekiyor. Kurs her dönem belli sayıda öğrenci kabul ediyor. Bu nedenle de kuyruk var. Sıranın ne zaman geleceği belli değil.

Eğer kursu almazsak, kendi başımıza da araba kullanmayı öğrenebiliriz. Ancak, ara yollarda ne kadar çalışabileceğimizi, ne kadar ve ne hızda öğrenebileceğimizi, ehliyetsiz araba kullanmak yüzünden ne kadar ceza alacağımızı pek kestiremiyoruz. Buna karşılık kurs ücreti vermeyeceğimizi biliyoruz. Ayrıca Çırak Nakliyat kamyonları yan yolları kullanmıyor.

Bu arada sürücü eğitim kursu, başarılı olanlara birer piyango bileti veriyormuş. Piyango talihlisi Nişantaşı bölgesindeki kapalı otoparklarda bir yıl süreyle istediği sürece arabasını bedava park etme hakkına sahip olacakmış. Tabii kızım buna bayıldı. Karımın da hoşuna gittiğini sanıyorum. Ben pek gezmeyi sevmediğim için fazla etkilendiğimi söyleyemeyeceğim.

Ailemizin bir demokratik geleneği var. Bu tür konularda ne yapacağımızı beraberce kararlaştırıyoruz. Dolayısıyla kursa gidip gitmemeye, sonra bir noktada da kurstan vazgeçip vazgeçmemeye beraberce karar vereceğiz. Ama daha önce söylediğim gibi her birimizin bekleyişleri farklı üstelik sabretme derecelerimiz de.  Dolayısıyla her uygulamadan sonra yapılan uygulamada oylar farklılaşabilir.

I. Şimdi aşağıdaki soruları soralım:

1)     Hangi koşullarda bizim aile sürücü eğitimi almayı tercih eder?

2)     Ailemiz 35 tane farklı uygulamayı hangi sırayla alırsa, en az maliyetle ehliyet alabilecek duruma gelir?

3)     Ailenin sürücü eğitimi alma kararı üzerinde

i)       Kurs ücretinin,

ii)      Her bir uygulamanın süresinin uzamasının maliyetinin,

iii)    Çırak Nakliyat kamyonlarının sürücülerinin zarar vermesi olasılığının,

iv)   Piyangonun,

v)     Ehliyet alındığında sağlanacağı beklenen yararın

           etkileri nedir?

4)     Ailenin kursun bir kısmını alıp kalanını kendi başına bitirerek ehliyet sınavına girip başarılı olması olasılığı üzerinde etkili olabilecek unsurlar nelerdir?

Bu soruların yanıtlarını bulmak olanaklı, değil mi? Tabii biraz düşünmek gerekli.

II. Bir alıştırma daha yapalım. Kutu içinde kısa bir sözlük veriyorum. Oradaki kelimelerin karşılıklarını öyküdeki yerlerine koyalım. Soruları tekrar soralım. Yanıtlarımızı gözden geçirelim. Ne çıkıyor?

Sözlük: